معرفی بوانات
منبع:سایت صدا و سیمای فارس
آداب و رسوم: آداب و سنن اهالی این شهرستان کمتر دستخوش تغییر و تبدیل به فرهنگ شهری شده مردم برای اعیاد و سوگواریهای مذهبی و برگزاری سنن و شعائر اسلامی آدابی مطابق با سایر مناطق ایران داشته، اعیاد اسلامی را بسیار محترم شمرده و کار کردن در بعضی از این روزها را مانند عید غدیر و 28 صفر را بسیار مکروه و ناپسند می شمارند. تعزیه خوانی و سایر آداب و رسوم قدیمی همچنان محترم شمرده و انجام می دهند.
زبان: زبان اکثریت قریب به اتفاق مردم بوانات فارسی است و لغات و اصطلاحات فراوانی در آن استعمال می شود که حاکی از اصالت این زبان است. معدود روستاهای کوچکی (چنار سوخته، چشمه، لقمان، دفر، بنک و چنارزاهدان) به زبان عربی و روستای کوپان به زبان ترکی نیز صحبت می کنند. اما زبان اصلی آنان فارسی است.
قومیت: قومیت مردم این سامان فارسی است.
آثار تاریخی:
مسجد جامع موریان به جامانده از عهد دیلمیان قرن ششم هجری، پل بزرگ سوریان، چهار طاق ساسانی، قلعه تاریخی سیمکان ، بقعه امامزاده شاه میر حمزه (ع)، منبر جامع سوریان، مجسمه طلائی به وزن 5/2 کیلوگرم که توسط یکی از کشاورزان در جنوب شهر موریان یافت شد و مربوط به عهد هخامنشیان بوده و به موزه ایران باستان انتقال یافته است، کاروانسرای محمد برده شیراز ، قدمگاه محمد حنیفه، هفت قبرستان زرتشتی، محله بازار، حمام، آثار یک پل از عهد صفویه آثار یک مسجد از قرون پنجم و ششم هجری قمری